13 ओवतेन तिने टेमे एक मोटलो भूकंप होयो, एने गावोन दोसवू भाग पोड गोयू; एने तीना भूकंपसी सात हजार माणसे मोर गोया एने बाकी बिह गोया एने सोरगोन परमेश्वरोन महिमा कोऱ्या.
तेत्यार चे जिना माणसो काजे जू आधवू होतु, दुसरी कावार बुलाविन हिना काजे कोया, “परमेश्वरोन महिमा कोर आमु ते जानतेला छे कि होयू माणूस पापी छे.”
तीनु दाहळान पतरस भाशोन इचमा जे एकसोव वीस माणसोन लगभग होता, उभा रोयीण कोयने बाज गोयू,
बाकीन साळे तीन दाहळान ओवतेन परमेश्वर जुव गोथो परमेश्वरोन स्वास हिंदरेमा बोस गोयू, एने चे आपना पायो पोर उबरोय गोया, एने तीनाक देखने वावा पोर जादा बिक देखाय पोडी.
तेत्यार परमेश्वरोन यो मंदीर सोरगमा छे, उगळी गोयो, एने तेरा मंदीरमा तेरी वायदान संदूक देखाय पोळ्यो; एने वीजव्या एने बुल एने गाजनो एने भूकंपो होयो एने मोटला गारा पोळ्या.
चू मोटला बुलोसी कोयू, “परमेश्वर सी बिहू, एने तेरी महिमा कोरु, काहाकि तेरु नाश कोरणेन टेम आव लागली छे; एने तेरु भजन कोरु, जू सोरग एने धोरती एने दोरीयान एने पाणीन झोरे बोनाव्यू.”
हे प्रभू, कून तुसे काजे नि बिहे एने तारा नावोन महिमा नि कोर? काहाकि निस्तु तूत चुखलु छे आखा जात्या उठीन तेरे ओगोव नोमोन कोरसे, काहाकि तारा नियावोन काम आव लागलो छे.
आवू, आमु खुशी एने मोंगोन होयू, एने तेरी महिमा कोरु, काहाकि गाडरान वियाव आव लागलु छे, एने तेरी लाडी आपना खुदो काजे तीयार कोर लेदली छे.
बाकीन होव, सर्दीसमा तारेनचा कहनास ओसा माणसे छे, चे तिंदरा-तिंदरा छिंदरा विटोव नी कोऱ्या, चे धोव्वा छिंदरा पेहेरीन मारे साते हिंडसे, काहा जे इनान लायक छे.
जेतार चू सहावू छापू उगाळ्यु, ती मे देख्यू कि एक मोटलो भूंकप होयो, एने सूर्यो कांबवान तोसु कावू होय गोयू, चांद लुयोन सारखू होय गोयो.
तेत्यार सोरग दूत धूपदान लीन तिना वेदीन आगठो भोऱ्यु एने कोवी पोर नाख देदु; एने गाज्यो एने बुल एने वीजव्या एने भूकंप होयने बाज गोयू.