4 एने हाटोमा गोथा आवीन, जेतार तोक उग्वे नि, तेत्यार तोक नि खातला; एने लोकेत दिसरा वाते छे जे तिंदरे जुव माननेन कोरीन पुगाळला छे, जोसा वाटका, एने कोवशा, एने तांबान ठाहरा काजे धुवनो-उजावोनो.
हे दोगावा शास्त्री एने फरुशी, तुमरे पोर हाय! तुमु वाटको एने थावि काजे उपोर-उपोर उजावतला बाकीन चे माही खराबी एने नाकमासी भोरलो छे.
हे आंदवा फरुशी, पेहले वाटको एने थाविक माहिय गोथू उजाव कि जे बारथे गोथा बी साफ होये.
जेतार पिलात देख्यू कि काहीन होयतो नी बाकीन एरेन उलटोत भोडकनेपोर छे, ती चू पाणी लीन गोरदीन सामने खुद हात धुवीन कोयू, “मे इना धोरमीन लुयसी बिना गुणावावू छे; तुमुत जाणे.”
काहाकि तुमु परमेश्वरोन आग्या काजे टाविन माणसोन रिती काजे मानतेला.
चा यहुदियान चुखो कोरनेन रितीन अनसारे दोगळान छोव ठारला डूचरा मेक रोया होता, जीनुमा दुय-दुय तीन-तीन मोन सोमायतो होतो.
चा योहानोन चेलान कहाना यहुदिन साते चुखो कोरनेन बारामा जोखळाय पोळ्या.
काहाकि यो निसतो खाणो पिणेन चीजे एने भाती भातीन उंगवनेन विधीन बारामा डीलोन नियम छे यो सुधार कोरनेन टेमे तोक ठेराय गोयलो छे.
परमेश्वरोनचा आवू ती चुबी तुमरे साते आवसे, हे पापी माणसो, आपना हाते चुखा कोरु; एने हे दुयो मोनोन माणसे आपना मोन काजे चुखा कोरु.
बाकीन कोदि जोसो चू विजावामा छे तोसोत आपनु बी विजावामा चालू, ती एक दिसरा पुठी सहभागीता रोयतला छे एने तेरु पुऱ्यु येसुन लुय आमुक आखा पापोमा गोथू चुखो कोरतेलू छे.