3 “तू काहा तारा भाशोन डूवान कोचरा काजे देखतलु, एने तारा डूवान कोचरू नी सोमजतू?”
जेतार तारात डूवामा कोचरू छे, ती तू तारा भाशो काजे कोसु कोय सोकतलु, “लाव मी तारा डूवान कोचरू निकाव दोम?”
हे दोगावा, पेहेले तारा डूवामा गोथो मूसवो नीकाव ले, तेत्यार तू तारा भाशोन डूवान कोचरु वारला रितीसी देखीन निकाव सोकीस.
फरुशी उबु रोयीण आपना मोनोमा प्रार्थना कोरणे बाज गोयू, ‘हे परमेश्वर मे तारू धन्यवाद कोरो कि मे दिसरा माणसो सारकू भुंडू बुलने वावु अधोरमोन कोरणे वावु छिनावो कोरणे वावु नि होय एने नि इना फावू लेणे वावा सारखु छे.
आखरी, हे गुणू लागाळने वावा, तू कुदुबी काहा नी होय, तू रिकामा छे; काहाकि जिनी वातोमा तू दिसरा पोर दोष लागाळे तिनी वातोमा तू खुदो काजे बी गुणावू ठेरावतलु, इनान कोरता कि तु जू गुणू लागाळलु खुद बी चो काम कोरतेलू.
हे भाशो अगर कुदु माणूस काहना गुणामा धोराय बी जाय ती तुमु जे आत्मिक छे, नम्रता पुठी ओसला काजे सोमावू, एने खुद बी हुशारीमा रोयू कि तुमु बी परीक्षामा नी पोळे.