2 एने काहनास बायरा होता जे भुंडली आत्मामा गोथा एने बिमारीमा गोथा छुळावला होता, एने चे ये छे, मरीया जी मगदलीनी कोवायती होती, जीनीमा गोथी सात भुंडली आत्मा निकोवली होती,
एने आखा सिरीया देसोमा तेरो काम पोसरी गोयो, एने माणसे आखा बिमारी वावा काजे, जी भाती भातीन बिमारी, एने दुखोमा घेरायला होता, एने जीनामा भुंडली आत्मा बी होता, एने फेपरा वावा एने लखवा बिमारी वावा काजे येसुनचा लाव्या एने तीनु काजे येसु वारू कोऱ्यु.
जेतार शब्बाथोन दाहळू जात रोयू, ती मरीयम मगदलीनी, एने याकुबोन आया मरीया, एने सोलोमी ये गोंदायने वावा चीजे मुले लेदा कि आवीन तीना पोर लागाळे.
हाप्तान पेहेले दाहळे सोंदारो होयताच चू पोछु जीव उठीन आखान-पेहेले मरीया मगदलीनी काजे जीनीमा गोथी चू सात भुंडली आत्मा निकावलु होतु, देखाय पोळ्यु.
माणसोन मोटीत भीळ तेरे पोछोव चाल पोळी एने तिंदरेमा लोकेत बायराबी होता जे तेरेन कोरीन छाती-ठूकता एने दुख कोरता होता.
बाकीन येसुन आखा उवखान वावा, एने जे बायरा गलीलमा गोथा तेरे पुठी आवला होता, नांबेत उभरोहीण यो आखो देखता होता.
चे बायरा जे तेरे पुठी गलीलमा गोथा आवला होता, पोछोव-पोछोव जायीन तिना मोळवाट्या काजे देख्या, एने यो बी कि तेरो धोळ काहना रितीसी मेकायलो छे.
येसु तीना काजे पुछु, “तारो काय नाव छे?” चू कोयू, “सेना,” काहाकि घोन सोवटी भुंडली आत्मा तेरेमा भोराय रोय होती.
आखरी सीपायळा तोसात कोऱ्या येसु ख्रुस साते तेरी आया एने तेरी आयान बहोनिश, क्लोपासोन लाडी मरीयम, एने मरीयमन मगदलीनी उभी होती.
ये आखा, घोणा सोवटा बायरा, एने येसुन आया मरीया, एने तेरा भाशो साते एक मोन लागाळीन प्रार्थना कोरता होता.