7 इनान कोरता हिमी तू मेसेक नोमोन कोरे, ती यो आखो तारो होय जासे.”
चे तीना ढूरोन वाळामा पुगीण तिना बावा काजे तेरी आया मरीयमोन साते देख्या, एने उबळू पोडीन येसु काजे नोमोन कोऱ्या, एने आपना-थोयल्या छुळीन तीनाक सोनो, एने लोबान, एने गंधरस भेट चोळाव्या.
एने येसुन पायो पोर उबळू पोळीन तेरो धन्यवाद कोरने बाज गोयू, एने चू सामरी होतु.
एने भुतडू तीना काजे कोयू, “मे यो आखो होक एने इंदरो महिमा तुसेक आपीस, काहाकि चो मेसेक आपायलो छे एने मेसेक गोवे तीना काजे आप देतलू छे.
येसु तीनाक जोवाब आप्यू लिखलो छे, “तु प्रभू आपना परमेश्वर काजे नोमोन कोर; एने निस्तू तेरी भोक्ती कोर.”
चू येसु काजे देखीन आयळ्यु एने तेरे सामने दौडीन मोटात बुलोमा कोयू, “हे परमप्रधान परमेश्वरोन पुऱ्या येसु! मेसेक तारे पुठी काय काम? मे तुसेक विनता कोरो, मेसेक तोकलीत मा देये.”
मे चू योहान छे, जू जे वाते सोमवतलु एने देखतू होतु जेतार मे सोमव्यू एने देख्यू, ती जू सोरग दूत मेसेक जे वाते देखाळतू होतु, मे तेरा पायो पोर नोमोन कोरनेन कोरता पोळ गोयू.
तेत्यार चोवीस प्राचीन सिहासन पोर बोसने वावान ओगोव पोड जासे, एने चू जू कायम जीवतलु छे नोमोन कोरसे; एने चे आपना-आपना मुकुट सिहासनोन ओगोव यो कोयता जायीन मेक देसे,
तेत्यार चू किताब ली लेदू, ती ते चार जोनावरे एने चोवीस पुढाऱ्या तिना गाडरा ओगोव पोड गोया, तीनामा गोथा होर एकोन हातमा फेपाऱ्या एने धुप, जो चुखला माणसोन प्रार्थना छे, एने भोरलो सोनान वाटका होता.