4 “तुमरेमा कुन छे जेरा सोव गाडरा रोये, एने तीनामा गोथो एक खुवाय जाय, ती निन्यानोव काजे बोयळामा छुळीन, तिना खुवायला काजे जेतार तोक जोळी नी जाय हेरतू नि रोये?
चू तीनुक कोयू, “तुमरेमा ओसू कून छे जेरो एकुत गाडरो होसे, एने चो शब्बाथोन दाहळे खाडामा पोळ जाय, ती चू तीनाक धोरीन नी नीकावे,
यो सोमवीन प्रभू जोवाब आप्यू, “हे दोगावा, काय शब्बाथोन दाहळे तुमरे मायीन आखा जोना आपना बुल्योक एने गोदळा काजे जागा पोर गोथा छुळीन पाणी पावणे नि लीजातला?”
तेत्यार येसु तीनु काजे यु दाखलु कोयू,
काहाकि माणसोन पुऱ्यु खुवायला काजे हेरने एने तिंदरो छुटकारू कोरणे आवलु छे.”
आखरी, हे गुणू लागाळने वावा, तू कुदुबी काहा नी होय, तू रिकामा छे; काहाकि जिनी वातोमा तू दिसरा पोर दोष लागाळे तिनी वातोमा तू खुदो काजे बी गुणावू ठेरावतलु, इनान कोरता कि तु जू गुणू लागाळलु खुद बी चो काम कोरतेलू.
काहाकि तुमु पेहेले भोटकायला गाडरान ओगोव होता, बाकीन हिमी आपना जीवन सोमावने वावा एने पुढारीनचा आव लागला छे.