2 यो सोमवीन तीनुक चू जोवाबमा यो कोयू, “काय तुमु सोमजतला कि ये गलील एने आखा गलीली गोथा जादा पापी होता कि तिंदरे पोर ओसो संकट पोळ्यो?
तिनी टेमे काहनास माणसे आव लाग्या, एने तीनु साते चू गलील मायला वाते कोरणे बाज गोया जिंदरो लुय पिलात तिंदरात बलिदान साते भेसकलु होतु.
मे तुमु काजे कोयो कि नी बाकीन अगर तुमु मोन नि फिरावे ती तुमु आखा बी इना रितीसी नाश होय जासू.
नीती, काय तुमु सोमोजतेला कि चे आठरा जोना जीनुपोर सिलोहोन टावर पोळ्यु, एने चे डाबायीन मोर गोया यरुशलेम मायला एने आखा रोयने वावा गोथा जादा गुणावा होता?
तेरा चेला तीनाक पुछ्या, “हे रब्बी, कून पाप कोरलो होतो कि यु आंदवू पोयदा होयू, यु माणूस नि ती एरा आसी-बासा?”
जेतार रहीवासी इना घोळसा काजे तेरा हातो पोर लीपटायला देख्या ती एक दिसरा काजे कोयने बाज गोया छाचलीन यु माणूस खुनी छे ओगर यु दोरीयामा गोथू वाच गोयू ते बी नियाव कोरणे वावू इना काजे जीवतलु नि राखे.