1 इनी वातोन ओवतेन प्रभू सत्तर ओवी माणसे नेवाळ्यू, एने जीना-जीना सोहोरमा एने जागे चू जानेवावू होतु, चा तीनुक दुय-दुय कोरीन तेरे ओगोव मूकल्यु.
चू एलियान आत्मा एने ताकतसी तेरे ओगोव-ओगोव चालसे कि बासोन मोन पुऱ्या पारी भूनी फिराव देसे; एने आग्या नि मानने वावा काजे धोरमीन समजदारी पोर लावसे; एने प्रभून कोरता एक लायक प्रजा तीयार कोरे.”
एने तू हे पुऱ्या, परमप्रधानोन भविष्य कोरता कोवायीस, काहाकि तु प्रभून वाट तीयार कोरणे कोरता तेरे ओगोव-ओगोव चालीस,
तिनीक देखीन प्रभू काजे गिन आवी, एने तिनी काजे कोयू, “मा रोडे.”
तेतार योहान तेरा चेला माईन दुय काजे बुलावीन प्रभूनचा यो पुछने मूकल्यु “काय आवने वावु तुत छे, कि आमु दिसरान एने वाट जुवजे?”
चू आपना ओगोव दुत मुकोल्यू चे सामरी एक गावमा गोया कि तेरेन कोरता जागू तीयार कोरे.