49 बाकीन जे माणसे शास्त्राक नि जानतला, शापित छे.”
काय सरदारोमा गोथा नि ती फरुशीमा गोथा कुदू बी तेरे पोर भुरसू कोरला छे?
निकदेम यु पेहेले तेरो जुव आवलु होतु तेरेमायलू एक होतु, चू कोयू,
चे तीनाक जोवाब आप्या, “तुते निसतू पापोमा पोयदा होयलु छे, तू आमु काजे काय सिकाळतलु छे?” एने चे तीना काजे बारथे निकाव देदा.
जे फरुशी तेरे साते होता चे जे वाते सोमवीन तीना काजे कोया, “काय आमु बी आंदवा छे?”
