52 इनापोरसी यहुदि यो कोयीन आपोसमा लोळायने बाज गोया, “यु माणूस कोसू आमुक आपनो मास खाणे आप सोकतलु छे?”
योहानोन गोवायी जी छे, कि जेतार यहुदि अगवा यरुशलेम गोथा पुजारू एने लेवीणूक यो पुछनेन कोरता मूकल्यु, “तू कून छे?”
इना वातोन वोजेसी यहुदियामा पोछि फुट पोडी.
निकदेम तीनाक कोयू, “माणूस जेतार डूकरू होय गोयू, ती कोसू जन्म होय सोकतलू? काय चू आपना आशोन कुखोमा दुसरे कावार जन्म होय सोकतलु?”
निकदेम तीना काजे जोवाब आप्यू, “जे वाते कोसा होय सोकतला?”
बायर येसु काजे कोयी, “हे प्रभू, तार जुव ते पाणी भोरणे बालटी नि होय, एने कुवू उंडूत छे; ती चो जीवनोन पाणी तार जुवू का गोथो आव्यो?
इनान कोरता यहुदि तीना पोर कुरकुर कोरणे बाज गोया, काहाकि चू कोयलु होतु, “यु रुटू सोरगे गोथू उतऱ्यु चू मेत छे.”
तेरा चेला मायला घोणा सोवटा यो सोमवीन कोया, “जी काठली वात छे; इना काजे कून सोमवी सोकतलो छे?”
इनापोरसी कहाना फरुशी कोयने बाज गोया, “यु माणूस परमेश्वर तोरोफसी नि होय, काहाकि चू शब्बाथोन दाहळू नि मानतलु” दिसरा कोया, “पापी माणूस ओसला चमत्कार कोसु देखाळसोके?” आखरी तीनुमा फुट पोड गोयी.
मोरलान पोछोव जीव उठनेन वात सोमवीन काहनास ते मोजाक कोरणे बाज गोया एने काहनास कोया कि जी वात आमु तारे जुव गोथा कोत्यार सोमवसु.
बाकीन डीलोन माणसे परमेश्वरोन आत्मान वाते स्वीकार नी कोरतेला, काहाकि चे हिंदरी नोजोरमा बीना दिमाक वावान वाते छे, एने नी चू हिनुक जान सोकतलु छे काहाकि हिंदरी चौकसी आत्मिक रितीसी होयतेली छे.