41 इनान कोरता यहुदि तीना पोर कुरकुर कोरणे बाज गोया, काहाकि चू कोयलु होतु, “यु रुटू सोरगे गोथू उतऱ्यु चू मेत छे.”
फरुशी एने शास्त्री कुरकुर कोरता जायीन कोयने बाज गोया, “यु ते पापी काजे मेवतलु एने तिंदरे साते खातलू बी.”
यो देखीन आखा माणसे कुर-कुर कोरता जायीन कोयने बाज गोया, “यु ते एक पापी माणसोनचा जायीन रोय रोयू.”
इनापोरसी फरुशी एने तिंदरा शास्त्री तेरा चेला काजे यो कोयीन कुरकुर कोरणे बाज गोया एने कोये कि, तुमु फावू लेणे वावा एने पापी पुठी काहा खातला पितला?
योहानोन गोवायी जी छे, कि जेतार यहुदि अगवा यरुशलेम गोथा पुजारू एने लेवीणूक यो पुछनेन कोरता मूकल्यु, “तू कून छे?”
काहाकि परमेश्वरोन रुटू युत छे जो सोरगोमा गोथो उतरीन जोगो काजे जीवन आपतलो छे.”
येसु तीनुक जोवाब आप्यू, “आपोसमा कुरकुर मा कोरु.
जीवनोन रुटू मेत छे.
जू रुटू सोरगे गोथू उतरलु छे, तिना रुटा सारखो नि जीनाक बाप दादा खादला एने मोर गोया; जू कुदु यु रुटू खासे, चू कायम जीवतलु रोयसे.
तेरा चेला मायला घोणा सोवटा यो सोमवीन कोया, “जी काठली वात छे; इना काजे कून सोमवी सोकतलो छे?”
इनापोरसी तीना चेलामा गोथा घोणा सोवटा उलटा फिर गोया एने तिनान ओवतेन तेरे साते नि चाल्या.
एने माणसोमा तेरे बारामा चुराये-चुराये जुदा वाते होया काहनला कोयता होता, “चू वारला माणूस छे” एने कहानला कोयता होता, “नि, चू माणसो काजे भनकावतलु छे.”
एने नी तुमु कुरकुर कोरु जिना रितीसी तीनु मायला कोतराक जोना कुरकुर कोऱ्या एने नाश कोरणे वावान लारे खतम होय गोया.
ये ते असनतूष्ट कुरकुर कोरणे वावा एने आपना भुंडला मोर्जीन अनसारे चालने वावा छे, एने आपना मुयोसी मोटायन वाते बुलतला छे एने चे फायदान कोरता मुये देखीन बोढाई कोरतेला छे.