30 आखरी चे सोहोरोमा गोथा निकवीन तीनानचा आवने बाज गोया.
इना रितीसी जे पोछोवला छे, चे पेहेले रोयसे; एने जे पेहेला छे, चे पोछोवला होयसे.
“आवू, एक माणूस काजे देखू, जू आखो काहीन जो मे कोरली मेसेक कोय देदू कांखुर मायीन यु ते मसिह नि होय?”
तिंदरे इचमा चेला येसु काजे जी विनता कोऱ्या, “हे रब्बी, काहीन खायले.”
तिना सोहोरोमा लोकेत सामरी तिनी बायर काजे कोयने पोरसी येसु पोर भुरसू कोऱ्या; काहाकि ची गोवायी आपली होती ची आखो काहीन जो मी कोरती होती, मेसेक कोय देदु;.
तेत्यार मे मामार तारेनचा माणसे मूकल्यु एने तू भोलो कोऱ्यु आव लाग्यू हिमी आपु आखा या परमेश्वरोन सामने छे, काहाकि जो काहीन परमेश्वर तुसेक कोयलु तीनाक सोमवे.
जेतार पौलुस एने बरनाबास बारथे जाणे बाज गोया ती माणसे तीनुक विनता कोऱ्या कि आवने वावा शब्बाथोन दाहळे जी वाते ओवी सोमवाळे.
आखरी तुमु सोमवी लेवू कि परमेश्वरोन यो छुटकारू दिसरा जातीनचा मुकलाय गोयला छे एने चे सोमोवसे.
शास्त्रनियम इचमा आव लागी कि गुणा घोन सोवटा छे बाकीन जा पाप जादा छे, चा दया तेरे गोथी बी जादा होई.
