32 जो काय चू देखलू एने सोमवलू, तेरीत गोवायी आपतलु; एने कुदु तेरी गोवायी मानतलु नि.
काहाकि जू कुदू मांगतलु, तीनाक आपनेमा आवसे; एने जू हेरतलु, तीनाक जोळतलो; एने जू ठूकतलु तेरेन कोरीन उगळाय जासे.”
चू तेरे घोर आव्यु एने तेरा आपना माणसे तीनाक स्वीकार नि कोऱ्या.
हिमी गोथू मे तुमुक मारू गुलाम नि कोयो, काहाकि गुलाम नि जानतलु कि तेरु मालिक काय कोरतेलू छे; बाकीन मे तुमु काजे दुस्तीदार कोयलु छे, काहाकि मे ये वाते मारा बासो जूव गोथू सोमव्यू चे आखा तुमु काजे कोय देदू.
पिलात तीना काजे कोयू, “तू काय राजा छे?” येसु जोवाब आप्यू, “तू कोये कि मी राजा छे मे इनान कोरता पोयदा होयू एने इनान कोरता जोगोमा आव रोयू कि खोरलायीन गोवायी आपो जो कुदू खोरलायीन छे, चू मारू बुल सोमवतलु छे.”
मी तुसेक छाचलीन कोयो कि आमु जानतला छे चोत कोयतेला एने जिनाक आमु देखला छे तेरी गोवायी आपला, एने तुमु आमरी गोवायी मानतला नी.
एने चे योहानोनचा आवीन तीना काजे कोया, “हे रब्बी यु माणूस यरदन नोंदीन पोले धोळे तारे साते होतु, एने जेरी तू गोवायी आपलु देख, चू बाप्तिस्मा आपतलु, एने आखा तेरेनचा आवतेला.”
जू तेरी गोवायी मान लेदू चू इनी वातोपर छापू लागाळ देदू कि परमेश्वर खोरलू छे.
काहाकि बास पुऱ्या पोर मोंग कोरतेलु छे एने जो-जो काम चू आपसुत कोरतेलु छे, चू तीनाक आखोत देखाळतलू छे; एने चू इना गोथो बी मोटो काम तीनाक देखाळसे, काहाकि तुमु नोवलायी कोरे.
तुमरा बारामा मेसेक घोनो काहीन कोयनो एने ठेरावणो छे; बाकीन मेसेक मुकलने वावू खोरलू छे, एने जो मे तिना जुव गोथू सोमवलू चोत जोगो काजे कोयतेलु.