9 जेतार चे काठ पोर उतऱ्या, ती चे कुयलान आखठो एने तीना पोर माछा मेकलो, एने रुटू देख्या.
तेत्यार भुतडू तेरे साते गोथू जात रोयू, एने देखू, सोरग दूत आवीन हेरी सेवा कोरणे बाज गोया.
हिमी मे हिनु काजे भूकला घोर मुकली दिस, ती वाटे थाकीन रोय जासे; काहाकि इनामा गोथा कां-कां नांबे गोथा आवला छे.”
दास एने महायाजक सेवान वोजेसी कुयला आखठो धोपाळीन उबला ताप रोया होता, एने पतरस बी तिंदरे पुठी उबलू आगठो तापतू होतु.
येसु तीनु काजे कोयू, “जे माछा हिमी धोरला छे, तीनामा गोथा काहीन लावू.”
येसु आव्यु एने रुटू लीन तीनुक आप्यू, तोसाच माछा बी.
बाकीन दिसरा चेला ढोंड्यो पोर माछान भोरली जावी हापेकता जायीन आव्या, काहाकि चे काठे गोथा जाफा नांबे नि, बाकीन काहीन दुय सोव हात पोर होता.
तेत्यार येसु रुठा लेदू, एने धन्यवाद कोरीन बोसने वावा काजे वाट देदु; एने तोसोच माछामा गोथो जोतरो तीनु काजे जुवतो होतो वाट देदा.
“न्या एक पुऱ्यु छे जेरे जुव जुवारीन पाच रुटा एने दुय माछा छे; बाकीन ओतरा माणसोन कोरता ओतरो होय जासे काय?”