16 येसु तिनी काजे कोयू, “मरीयम” ची पोछि फिरीन तीना काजे इब्रानिमा कोयी, “रब्बूनि” मतलब “हे गुरु.”
तेत्यार येसु तिंदरे साते तेतारुत वाते कोऱ्यु एने कोयू, “हिंमत धोरू! मे छे, बिहू मा.”
इनापोरसी येसु तीना काजे कोयू, “तारी काय मोर्जी छे कि मे तारेन कोरता कोरो?” आंदवू तीना काजे कोयू, “हे रब्बी, यो कि मे देखणे बाजजाम.”
प्रभू तिनी काजे जोवाब आप्यू, “मार्था, हे मार्था; तू घोणा वातोन कोरता चिंता कोरतेली एने घाबराय तेली.
येसु फिरीन तीनुक पोछोव आवतेला देख्यू एने तीनुक कोयू, “तुमु कुनीन हेरोमा छे?” चे तीना काजे कोया, “हे रब्बी (मतलब हे गुरु), तू का रोयतलु?”
नथनेल तीनाक जोवाब आप्यू, “हे रब्बी, तू परमेश्वरोन पुऱ्यु छे; तू इस्राईलोन महाराजा छे.”
तिनान कोरता झोपलान राखवाव झोपलु उगाळ देदलु छे, एने गाडरा तेरी वात सोमवतला छे, एने चू आपना आखा गाडरा काजे नाव लीन बुलावतलु छे, एने बारथे लीन जातलू छे.
यो कोयीन ची जात रोयी, एने तेरी बहोनिश मरीयम काजे बुलावीन चुराये कोयी, “गुरु न्यात छे एने तुसेक बुलावे.”
तुमु मेसेक गुरु एने प्रभू कोयतेला, एने ठीक कोयतेला काहाकि मे चू छे.
यो सोमवीन थोमा जोवाब आप्यू, “हे मारा प्रभू, हे मारा परमेश्वर.”
चू राती येसुनचा आवीन तीना काजे कोयू, “हे रब्बी, आमु जानतला कि तू परमेश्वरोनचा गोथू गुरु बोनीन आव रोयू, काहाकि कुदू इना चमत्कार काजे जो तू देखाळलु, ओगर परमेश्वर तिना पुठी नि होय ती नि देखाळ सोकतलु.”
यरुशलेममा एक गाडरान फाटकोन साते एक कुंडो छे जो इब्री भाषामा बेथसदा कोवायतेलो; तेरा पाच भागे छे.
दोरीयान पार जेतार चे तीनु काजे मेव्या ती कोया, “हे रब्बी, तू न्या कोत्यार आव्यु?”
चू दाहळान तीसरे पेहरोन साते दर्शन मा चुखो देख्यू कि परमेश्वरोन एक सोरग दूत तिंदरे साते माहाय आवीन कोयु, “हे कुरनेलियुस.”
एने चू धोरती पोर हिट पोळ्यु एने यु बुल सोमव्यू, “हे शाउल हे शाउल तू मेसेक काहा सोतावलू छे?”