1 खोरलू आंगुरोन वेलू छे, एने मारू बास खेत कोरणे वावू छे.
चू जोवाब आप्यू, “बाकीन झाड जो मारा सोरगो मायलु बास नी लागाळयु, उखाडणेमा आवसे.”
“सोरगोन राज कहानास घोरोन मालको सारखो छे, जो सोंदारे निकव्यू कि वाळीमा दाहळक्या लागाळे सोके.”
एक ओवी दाखलू सोमवू एक घोर मालिक होतु जू आंगुरोन वाळी लागाळ्यु, तेरे चारू धोळे वाळ बांध्यू, तीनामा रोसोन कुंड खोंद्यू एने मवू बोनाव्यू, एने खेत कोरणे वावाक ठेकु आपीन पोरदेश जात रोयू.
ओवतेन चू दाखलासी तिंदरे पुठी वाते कोरणे बाज गोयू कि “काहनुस माणूस आंगुरोन वाळ लागाळयू, एने तेरे चारू धोळे वाळ बांदयू, एने रस जुगू कुंडो खोंदयू, एने वाळ बोनाव्यू; एने खेत कोरणे वावा काजे तेरू ठेकु आपीन परदेश जात रोय.”
ओवतेन येसु यु दाखलु बी कोयू “काहनास आंगुरोन वाळीमा एक गुलोरोन झाड लागाळलो होतो चु तीनामा फोव हेरने आव्यु, बाकीन नि जोळ्यो.
इनान कोरता कि नियम शास्त्र ते मुसान लारे आपायलो छे, बाकीन मोंग एने खोरलो येसु मसिहन लारे पूगी.
खोरलो विजावो जो हर एक माणसोक विजावो आपतेलो छे, जोगोमा आवने वावु होतु.
जी डाव मारेमा छे ची नी फोवतली, तिनीक चू काट नाखसे; एने जी फोवतली छे, तिनीक चू छाटतलु छे काहाकि ओवी फोवे.
येसु तीनु काजे कोयू, “मे तुमु काजे छाचलीन-छाचलीन कोयो कि मुसा तुमु काजे चे रुटा सोरगोमा गोथू नि आप्यू, बाकीन मारू बास तुमुक खोरलू रुटू सोरगोमा गोथू आपतलु छे.
काहाकि मारो मास देखणे जाय ती खाणेन चीज छे, एने मारो लुय देखणे जाय ती पिणेन चीज छे.
पुन ओगर काहना डाव्या काटनेमा आव्यो, एने तू जंगली जेतुन बोनीन तिंदरेमा छाटाय गोयो, एने जेतुनोन मुव थुलोक नोरमायीन भागीदार होय गोयलो छे.
काहाकि आमु परमेश्वरोन साथीदार छे; तुमु परमेश्वरोन खेत एने परमेश्वरोन भवन छे.
ते बी मे तुमुक नोवीन आग्या लिखो, एने यो तीनामा एने तारेमा खोरली ठेरायली छे; काहाकि आंदारलो मिटायतू जातलु छे, एने खोरलान विजावो हिमी चोमोकने लागलो छे.
