मे तुमुक आखान बारामा नि कोयतू; जीनुक मी नेवाळ देदलु छे, तीनुक मे उवखतलु; बाकीन चू इनान कोरता छे कि पवित्र शास्त्रान यो वचन पुरो होये; यु मारू रुटू खादला, चे मार पोर लात देखाळे.
होया निकोवला ते आमरेमा गोथो छे, पुन आमरे मायला नि होता काहाकि जोर होया आमरे मायला होता, ती आमरे साते रोयता; पुन इनान कोरता निकवी गोया कि यो प्रकट होयो कि होया आखा आमरे मायला नि होय.