3 जेतार मरीयमन जटामासीन आदु शेर मोहोंगलो इत्तर लीन येसुन पायो पोर लागाळी, एने तेरे झोटे कोरीन तेरा पाय नुसी; एने इत्तरोन गोंधसी घोर सुगंधीत होय गोयो.
बाकीन एक वात जोरुरी छे, एने तिना वारला वाटाकाजे मरीया नेवाळ लेदली छे जो तिनी जुव गोथो हापकाये नी.”
तू मारा मुनका पोर तेल नि लागाळी, बाकीन जी मारा पायो पोर इत्तर लागाळली छे.
जी ची मरीया होती जी प्रभू पोर इत्तर लागाळीन तेरा पायो काजे आपना झोटे कोरीन नुसली होती, तेरु भाश लाजर बिमार होतु.
यो कोयीन ची जात रोयी, एने तेरी बहोनिश मरीयम काजे बुलावीन चुराये कोयी, “गुरु न्यात छे एने तुसेक बुलावे.”
जेतार मरीयम चा पुग गोयी जा येसु होतु, ती तीनाक देखीन तेरे पायो पोर पोडीन कोयी, “हे प्रभू, ओगर तू न्या रोयतू ती मारू भाश नि मोरतू,”
निकदेम बी, जू येसुनचा राती गोयलु होतु, पोचास शेर लगभग जोळलो गंधरस एने एलवा लीन आव्यु.