1 येसु वोलांडोनोन तीहीवार गोथा छोव दाहळान पेहले बैतनिय्याह गावमा आव्यु जा लाजर होतु, जीनाक येसु मोरलामा गोथू जीवाळलु होतु.
तेत्यार येसु तीनुक छुळीन सोहोरोन बारथे बैतनिय्याह गोयू एने चात रात निकाव्यू.
एने येसु यरुशलेममा पुगीण मंदीरमा आव्यु, एने चारू धोळे आखा चीजो काजे देखिन बारा जोना साते बैतनिय्याह गावमा गोयू, काहाकि सांतो होय गोयलो होतो.
तेत्यार चू तीनुक बैतनिय्याह तोक बारथे ली आव्यु, एने आपनु हात उचा कोरीन तीनु काजे आशिष आप्यू;
तीना सोहोर मायली एक पापी बायोर यो सोमवीन कि चू फरुशीन घोरमा खाणो खाणे बोस रोयू, संगमरमोरन केटलीमा इत्तर लावी,
मरीया एने तेरी बहोनिश मार्थान गाव बैतनिय्याहान लाजर नावोन एक माणूस बिमार होतु.
यो कोयीन चे मोटला आवाजसी आयळ्यु, “हे लाजर, निकवीन आव.”
जू मोर गोयलु होतु चू मोळवाट्याम गोथू हात पाय बांधायलू निकवीन आव्यु, एने तेरो मूय कापळासी वेटावलो होतो येसु तीनु काजे कोयू, “हिनाक छुळ देवू एने जाणे देवू.”
यहुदियान वोलांडोनोन तीहीवार साते होतु, एने जुदा सोवटा माणसे वोलांडोनोन पेहले बाहार गाव गोथा यरुशलेममा गोया कि आपना खुदो काजे चुखा कोरे.
दिसरे दाहळे घोणा सोवटा माणसे जे वोलांडोनोन तीहीवारमा आवला होता यो सोमवीन कि येसु यरुशलेममा आवने बाज रोयू.
जे माणसे तीहीवारोमा आराधना कोरणे आवला होता तिंदरे मायला काहनास युनानी होतु.
जेतार यहुदिन मोटी भिळ जान गोया कि चू वा छे, ती चे नि बाकीन येसुन वोजेसी आव्या बाकीन इनान कोरता बी कि लाजर काजे देखणे जीनाक चू मोरलामा गोथू जीवतलु कोरलु होतु.