19 घोणा सोवटा यहुदि मार्था एने मरीयमन साते तेरा भाशोन मोरनो पोर शांती आपनेन कोरता आवला होता.
मरीया नावोन तेरी एक बहोनिश होती ची प्रभून पायोंचा बोसीन तेरो वचन सोमवती होती.
बाकीन एक वात जोरुरी छे, एने तिना वारला वाटाकाजे मरीया नेवाळ लेदली छे जो तिनी जुव गोथो हापकाये नी.”
योहानोन गोवायी जी छे, कि जेतार यहुदि अगवा यरुशलेम गोथा पुजारू एने लेवीणूक यो पुछनेन कोरता मूकल्यु, “तू कून छे?”
मरीया एने तेरी बहोनिश मार्थान गाव बैतनिय्याहान लाजर नावोन एक माणूस बिमार होतु.
तेत्यार जे यहुदि तिनी साते घोरोमा होता एने तिनी काजे शांती आपता होता, यो देखीन कि मरीयम मामार उठीन बारथे गोयली छे यो सोमज्या कि ची मोळवाट्या पोर रोडने कोरीन जाय रोयी, तेरे पोछोव चाल पोळ्या.
जेतार येसु तिनीक एने तीनु यहुदि काजे जे तिनी साते आवला होता, रोडतला देख्यू, ती आत्मामा घोनु नाराज एने कासावीस होय गोयू,
तेत्यार यहुदि कोयने बाज गोया, “देखू, यु तीना पोर कोतरु मोंग कोरतू होतु.”
तेत्यार जे यहुदि मरीयमनचा आवला होता एने तेरो यो काम देखला होता, तिंदरे मायला घोणा सोवटा जोना भुरसू कोऱ्या.
चेला तिना काजे कोया, “हे रब्बी, हिमी ते यहुदि तार पोर दोगळ मार कोरणे होय रोया, एने काय तू एने बी चांत जाय रोयू?”
खुशी कोरणे वावा साते खुशी कोरु, एने रोडने वावा साते रोडू.
चू आमरा आखा दुखोमा शांती आपतलु छे; काहाकि आमु तिनी शांतीन वोजेसी जू परमेश्वर आमुक आपतलु छे, तीनुक भी शांती आप सोके जो कानला रितीन दुखोमा छे.
इना रितीसी इना वातोसी एक दिसरा काजे शांती आप्या कोरु.
इना वोजेसी एक दिसरा काजे शांती आपु एने एक दिसरान उन्नतीन वोजेह बोनु, जोसो तुमु कोरतेला भी छे.