24 चे फरुशी जूव गोथा मुकलाय गोयला होता.
हे आंदवा फरुशी, पेहले वाटको एने थाविक माहिय गोथू उजाव कि जे बारथे गोथा बी साफ होये.
जेतार येसु चा गोथू निकव्यू ती शास्त्री एने फरुशी घोणा तेरे पोछोव पोळ्या एने छेळने बाज गोया कि चू लोकेत वातोन बारामा कोये,
फरुशी जे लालची होता, यो आखा वाते सोमवीन तेरी मोजाक कोरणे बाज गोया.
बाकीन फरुशी एने शास्त्रध्यापक तेरेसी बाप्तिस्मा नि लीन परमेश्वरोन विचार काजे आपना खुदोन बारामा टाव देदा.
चू कोयू, “जोसो यशयाह भविष्य कोरता कोयला छे, ‘मे बोयळाम एक आयळने वावान बुल छे कि तुमु प्रभून वाट सुधा कोरु.’”
चे तीना काजे यो सोवाल पुछा, “अगर तू नि मसिह छे, एने नि एलिया, एने नि चू भविष्य कोरता छे, ती तू बाप्तिस्मा काहा आपतलु?”
काहाकि सदुकी ते यो कोयता होता कि नि पोछो जीव उठनेन छे कि नि सोरग दूतो एने नि आत्मा होय, बाकीन फरुशी यो आखो मानतला.
काहाकि चे मारे बारामा घोनो पेहेलेन मालूम छे कि मे आपना धोरमोन आखान कट्टर पंथान अनसारे फरुशी होयीन जीवन जोगलु छे अगर चे चाहता इनी वात सारखी गोवा छे कि आप खोकतला.
