मे ते पेहेल बुराई कोरणे वावू एने तोकलीत आपनेवावू एने आंदारो कोरणे वावू होतु; ते बी मार पोर दया होयली, काहाकि मे अविस्वासन हालोतमा बिना सोमजे यो काम कोरलु होतु.
इनान कोरता मे तुसेक समती आपो कि आगठामा तातो कोरलो सोनो मारे जुव गोथू मुले ली ले कि तू धोनवान होय जाय, एने धोव्वा डोगला लीले कि तुसेक पेहेरीन तुसेक आपना उगाळलान लाज नी आवे, एने तारा डूवामा लागाळनेन कोरता सुरमू लीले कि तू देखणे बाज जाय.