20 एने प्रेषितोन एने भविष्य कोरतान पायो पोर जिनान कुपरान दोगळू येसु मसिह खुद छे, बोनाव गोयलो छे.
एने मे बी तुसेक कोयो कि तू पतरस छे, एने इना दोगळा पोर आपनी मंडवी बांधीस, एने अधोलोकोन झोपला तेरे पोर हावी नि होये.
येसु तीनुक कोयू, “काय तुमु पवित्र शास्त्ररमा यो नी भोन्या जीना डोगला काजे बांदनेवावा रीकामू ठेरावलु होता, चू कुपरान कुपरेवावू दोगळू बोन गोयू?” यो प्रभू तोरोफसी होयो एने आमरी नोजोरमा नोवलाय छे.
एने परमेश्वरोन मंडवीमा मे ओलोग-ओलोग माणसोक नेमलू छे, पेहेले प्रेषितोन दुसरू भविष्य कोरता, तीसरु मास्तर, ओवते मोटला काम कोरणे वावा, एने आरगाई आपने वावो वरदान, एने एहेसान कोरणे वावा एने शास्त्र पावणे वावा एने होर एक भाती-भातीन भाषा बुलने वावा.
एने जेतार चे इना दयासी जो मेसेक जोळलो होतो, सोमजी गोयू, ती याकुब एने कैफा, एने योहान जे मंडवीन खांबा सोमजता होता, मेसेक एने बरनाबास काजे संगतीन जेवळ्या हात मेवाळयु कि आमु दिसरा जातीन माणसोमा जाय, एने चे सुंता कोरलानचा;
जो ओलोग टेमे माणसोन पुऱ्या काजे ओसो नी देखाळलो होतो जोसो कि आत्मान लारे हिमी तेरा चुखला प्रेषितोन एने भविष्य कोरता पोर प्रगट कोराय गोयो.
ओवते तीनामा थुळ धोरीन बोढता जावू; एने जोसो तुमुक सिकाळलो होतो तोसोत भुरसामा पाका बोनता जावू, एने जादासी जादा धन्यवाद कोरता रोयू.
इना वोजेह पवित्र शास्त्रमा बी आवलो छे, “देखू, मी सियोनोन कुपरान मुंडकान नेवाळलु एने मोहोंगलु दोगळू धोरलु छे, एने जू कुदु तेरे पोर भुरसू कोरसे, चू कानली रिती से लाजवायलु नि.”
गावोन शोरोनफनाहोन बारा निवे होता, एने तिना पोर गाडरान बारा प्रेषितोन बारा नाव लिखला होता.