2 एने माणसे एक लेंगळा माणसोक यु जन्मोन गोथू लेंगळू होतु तीनाक लावीन तिना झोपले जीना काजे सुंदर कोयतेला लावीन बोसाळ देदा कि मंदीरमा जायन तिंदरेनचा गोथू भिक मांगसे.
लाजर नावोन एक गरीब घावोसी भोरलु होतु तेरा झोपलांचा नाखाय जातलू,
तेत्यार चू यरीहो साते पुग्यू, ती एक आंदवू वाटी धोळे बोस रोयलू होतु भिक मागतु होतु.
तेत्यार साते वावा एने जे पेहले तीनाक भीक मांगतला देख लाव होता, कोये बाज गोया, “काय यु चू नि होय, जू बोठीन भीक मागतु होतु?”
एने कोयने बाज गोयू, “हे कुरनेलियुस, तारी प्रार्थना सोमवाय गोयली छे एने तारो दान परमेश्वरोन सामने फोम कोराय गोयलो छे.”
चू तीनाक ध्यानसी देख्यू एने बिहीन कोयू, “हे प्रभू काय छे?” चू तीनाक कोयू “तारी प्रार्थना एने तारू दान फोम कोरीन परमेश्वरोन ओगोव पुगलो छे.”
लुस्त्रमा एक माणूस बोस रोयू होतु जेरा पाय कोमजुर होता चू आशोन पेटोमा गोथू लेंगळू होतु एने कोदि नि चाललु होतु.
तीना काजे उवखी लेदा कि यु चू छे, यु मंदीरोन सुंदर नावोन झोपले बोसीन भिक मांग्या कोरलु, एने जो काहीन तेरे साते होयो तीनाक देखीन चे वाहराय एने धन्यवाद कोऱ्या.
जिना माणसो पोर आरगाई चिन्ह होयलु होतु, तेरी उमोर चावीस साल गोथी जादा होती.