6 जेतार आवाज आवी ती भिळ जमा होय गोयी एने माणसे बिहीने बाज गोया, काहाकि होर एक जोना काजे यो सोमायतो होतो कि ये मारीत भाषामा बुलरोया.
यो सोमवीन हेरोद राजा एने तेरे साते आखो यरुशलेम वावा घाबराय गोया.
“दाहळू, एने चांद, एने चांदण्यामा चिन्ह देखायसे; एने धोरती परदेस देसोन माणसो पर संकोट आवसे, काहाकि चे दोरीयान आवाज एने झोलोकोन उछेवनेसी घाबराय जासे.”
एक-एक सोरगोमा गोथो मोटला आंजीन तोसो सोनसोनाटोन बुल होयू, एने तीनासी आखो घोर जा चे बोसला होता, घूम गोयो.
जेतार चू पतरस एने योहानोन हात धोरलू होतु, ती आखा माणसे घोणा जुदा नोवलाय कोरता जायन तीना देवळी पोर जू सुलेमान कोवायतू होतु, तीनानचा दोवळीन आव्या.
काहाकि मारेन कोरता चा एक मोटलो एने कामोन झोपलु उगाळलु छे, एने दुष्मोन जादात छे.
जेतार मे मसिहन वारली खोबर सोमवाळने त्रोआसमा आव्यु एने प्रभू मारेन कोरता एक झोपलु उगाळ देदू.