13 पुन दुष्ट एने भडकावने वावा धोकू देतला एने धोकू खातला, बिगडी जातला.
आदर एने नी आदर सी, भुंडलो नाव एने वारला नावोसी कोदापी भूलवाडने वावा जोसा मालूम होयतला छे ते बी खोरलो छे;
पुन आत्मा साफ रितीसी कोये कि आवने वावी टेममा कोतरा माणसोन फोसाळने वावी आत्मा, एने भुंडली आत्मान शिक्षा पोर मन लागाळीन भुरसासी भटक जासे.
जोसो कि यन्नेस एने यम्ब्रेस मुसान विरोध कोरला होता, तोसोत यो, बी खोरलान विरोध कोरतेला छे, होया ओसला माणसे छे, जिंदरी बुद्धी खोतम होय गोयली छे, एने होया भुरसान बारामा रिकामा छे.
काहाकि आमु बी पेहेले बिन ओकल्या, एने आग्या नि मानने वावा, एने शंकामा पोळला एने भाती-भातीन लालच एने सुखविलासन गुलामीमा होता, एने भेदभाव, एने रीस कोरनेमा जीवन जीवता होता, एने भुंडला होता एने एक दिसरा पुठी सिगी कोरता होता.
जेतार चे प्रभू एने छुटकारू आपनेवावू येसु मसिहन उवोखन लारे जोगोन भाती भातीन विटोवायला सी वाचीन निकव्या, एने ओवी तीनामा कोरीन हार गोया ती तिंदरी पोछली हालत पेहेले गोथी बी भुंडी होय गोयली छे.
पेहेले यो जान लेवू कि आखरी दाहळामा हासी मोजाक उळावने वावा आवसे जो आपनी भुंडली मोर्जीन लारे चालसे.
तेत्यार चा मोटलु अजगर, मतलब, चू जुनलू घोळसु जू इबलीस एने भुतडू कोवायतलु छे एने आखो जोगोन भळकावने वावू छे, धोरती पोर पाळाय गोयू, एने तेरा दूत तेरे पुठी पाळ गोया.
तिना निशाणीन वजेसी, जू तिना चिल्ला सामने देखाळनेन होक तीनाक आपाय गोयलु होतु, चू कोवीम रोयने वावा काजे भुलवाडतू होतु एने कोवीन रोयने वावासी कोयतु होतु कि जिना चिल्लान तलवार लागली होती चू जीव गोयलु छे, तेरी मूर्ती बोनाव्यू.
एने दिवान विजावो पोछो कोबी तारेमा नि चोमके, एने लाडू लाडीन बुल पोछु कोबी तारेमा सोमवाये नि; काहाकि तारा व्यापारी कोवीन प्रधान होता, एने तारा कुहराय सी आखा जात्या भुलवाय गोयला होता.