13 तुमु हे भाशो भोलाई कोरनेमा हिंमत मा छुळू.
ओवतेन येसु एरा बारामा कि, हमेशा प्रार्थना कोरणे एने हिंमत नि छुळनो जुवे, तीनुक यु दाखलू कोयू.
जू वारला कामोन एकुत जागे उबो रोयीण, महिमा एने, आदर, एने ओमोर हेरेमा छे तीनुक चू ओमोर जीवन आपसे;
एने जेतार आखो काय हेरा अधीन होय जासे, ती पुऱ्यु खुद बी हेरे ओधीन होय जासे, जू आखो काय हेरे ओधीन कोर देदु, काहाकि आखामा परमेश्वरुत आखो काय छे.
इनान कोरता जेतार आमरे उपर परमेश्वरोन ओसी दया होई कि आमु काजे जी सेवा जोळी ती आमु हिंमत नी छुळतला.
इनान कोरता आमु हिंमत नी छुळता; हिंमत आपनो बारथेलो स्वभाव मनुषत्व खोतम होय जातलो छे, ते बी आपने वावो माणसोन स्वभाव दाहळी दाहळीन नोवलो बोनतो जातलो छे.
मे जी प्रार्थना कोरो कि तुमरो मोंग ग्यान एने आखा भातीन ओकोल साते ओवी बी बोढतू जाय.
इनान कोरता हे भाशो, आमु तुमरेनचा विनता कोरजे एने तुमु काजे प्रभू येसुमा सोमजाडतला छे कि जोसा तुमु आमरे साते खोरलो चाल चालजू एने परमेश्वर काजे खुश कोरनेन सिकला छे, एने जोसा तुमु चालतला भी छे, तोसात एने बोढता जावू.
तीबी तीनाक दुष्मोन मा सोमजू बाकीन भाश जानीन जोताळू.
इनान कोरता तेरे भूनी मोन लागाळजू तेरा खिलापमा पापीन ओतरो तोकलीत झेल्यू कि तुमु यकीन निराशा होयीन हिंमत नि छुळ देय.
एने तुमु तिना प्रचार काजे जे तुमु काजे पुऱ्यु सोमजीन आपाय गोयू, विसरी गोया, “हे मारा पुऱ्या, परमेश्वरोन तकलिप काजे होलकी वातोमा सोमजू, एने हिमी चू तुसेक झीटकारे ती हिंमत नी हारजी.”
तू धीर धोरतलु छे, एने मारा नावोन कोरता दुख झेली झेलीन नि थाक्यू.
