6 काहाकि परमेश्वरोन साते यु नियाव छे कि जे तुमुक तोकलीत आपतला, तीनुक बोदलामा तोकलीत आपे.
काहाकि जू बुरो कोरतेलू चू आपना बुरायीन फोव जोळतलो चा कुनीन भेदभाव नि होय.
काहाकि परमेश्वर अधोरमी नी होय कि तुमरा कामो एने तिना मोंग काजे विसरी जाय जे तुमु तिनान नावोन रुपमा इना रितीसी देखाळ्या कि चुखला माणसोन सेवा कोऱ्या एने हिमी बी कोर रोया.
दिसरा जाती रीस कोऱ्या, बाकीन तारी रीस आव लागी एने ची टेम आव लागली छे कि मोरलान नियाव कोराय जाय, एने तेरा दास भविष्य कोरता एने चुखला माणसो काजे एने तीनु नानला मोटला काजे जे मारा नावोसी बिहीतेला बोदलु लेवाय जाय, एने कोवीक बिगडने वावाक नाश कोराय जाय.”
हे प्रभू, कून तुसे काजे नि बिहे एने तारा नावोन महिमा नि कोर? काहाकि निस्तु तूत चुखलु छे आखा जात्या उठीन तेरे ओगोव नोमोन कोरसे, काहाकि तारा नियावोन काम आव लागलो छे.
“हे सोरग, एने चुखला माणसे, एने प्रेषितोन, एने भविष्य कोरता, तिना पोर खुशी कोरु, काहाकि परमेश्वर नियाव कोरीन तिनी जुव गोथू यु बोदलू लेदलु छे.”
भविष्य कोरता एने चुखला माणसे, एने धोरती पोर आखा खुन कोरलान लुय तीनुमा देखाय पोळ्यो.”
काहाकि हेरा फेसलू खोरलु एने ठीक छे. चू तिनी मोटली वेश्यान, जी आपना व्यभिचारसी कोवी काजे भ्रष्ट कोरती होती, नियाव कोऱ्यु एने तेरे जुव गोथू आपना दासोन लुयोन बोदलु लेदलु छे.”
चे मोटला बुलोसी आयळीन कोया, “हे स्वामी, हे चुखला एने खोरला, तू कोत्यार तोक न्याय नी कोरे? एने धोरतीन रोयने वावासी आमरा लुयोन बोदलु कोत्यार तोक नि लेये?”