2 आमरी चिट्ठी तुमुत छे, जो आमरा मोनोन लिखली छे एने तीनाक आखा माणसे उवेखतला एने भोनतेला.
पेहेले मे तुमरे आखान कोरीन येसु मसिहन लारे आपना परमेश्वरोन धन्यवाद कोरो, काहाकि तुमरा भुरसान वाते आखा जोगोमा होयने बाज रोय.
परमेश्वरोन तीना दयान अनसारे जो मेसेक आपाय गोयलो छे, मे बुद्धिमान राजमिश्री सारखो पायु नाख्यो, एने दिसरू तिना पोर कोरतेलू छे बाकीन होर एक माणूस हुशारीमा रोये कि चू तिना पोर पोसु कोसू रद्दा मेकतलु छे.
काहा? काय इनान कोरता कि मे तुमरे पोर मोंग नि कोरतेलू? परमेश्वर यो जाने.
मे तुमरी आत्मान कोरता जादा खुशीसी खोरचू कोरिस, बाकीन तुमु भी खोरचू होय जासे काय जोतरा बोढीन मे तुमरे पोर मोंग कोरतेलू छे, तोतरोत घोटीन तुमु मारेसी मोंग राखसु?
काय आपनु पोछा आपनी बोढाई कोरणे बाज गोया? नि ती आमु काजे दिसरा सारखो सिफारीसोन चिट्ठी तुमरेनचा लावनो कि तुमरेनचा गोथो लेनो छे?
मे तुमु काजे गुणावा ठेरावनेन कोरता यो नि कोयतु काहाकि मे पेहेलेसी कोय देदलु छे कि तुमु आमरा मोनोमा ओसा बोस गोया कि आमु तुमरे साते मोरने जीवने कोरीन तीयार छे.
वारू छे कि मे तुमरे आखान कोरता ओसोत विचार कोरो, काहाकि तुमु मारा मोनोम आव लागला छे, एने मार बंदीमा एने वारली खोबरोन कोरता जोवाब एने माप आपनेमा तुमु आखा मारे साते दयामा एखठा होयू.
काहाकि तुमरेनचा गोथा जी मकीदुनीया एने अखायामा प्रभून वचन सोमवाळ्या बाकीन तुमरा भुरसान जो परमेश्वर पोर छे, हर जागे ओसी वात पोसरी गोयली कि आमुक कोयनेन जोरुरत नि होय.