23 काय चेत मसिहन सेवक छे. मे गांडान तोसु कोयो, मे तिंदरेसी बोढीन छे, जादा मेहनत कोरणेमा; घोळी-घोळी बोंदी होयनेमा; चाबका खाणेमा; घोळी-घोळी मोतोन सोंकोटमा.
बाकीन अन्ताकिया एने इकुनियुम गोथा यहुदि आव्या एने चे गोरदी काजे आपने भूनी वावीन पौलुस काजे दोगळा देदा एने तीनाक मोर गोयू सोमजीन गावोन बारथे घिसळीन लीजायीन नाख देदा.
निसतो यो कि पवित्र आत्मा होर नगरमा गोवायी आपी आपीन मेसेक कोये कि बंधन एने दुख तारेन कोरता तीयार छे.
चू आमरेनचा आवीन पौलुस काजे तेरे साते लीन तेरु कोळ्यान पोटटू लीन तेरा हात पाय बांधिन कोयू, “पवित्र आत्मा यो कोयो कि जिना माणसोन यो कोळ्यान पोटटू छे, तीना काजे यरुशलेममा यहुदि इना रितीसी बांधसे, एने परराष्ट्रीयान हातोमा आप देसे.”
चू जादा दाहळा चा रोयनेन ओवतेन फेसतूस पौलुसोन बारामा राजा काजे कोयू “एक माणूस छे, जीनाक फेलिकस बोंदी छुळीन जात रोयू.”
जेतार जो पाको होय गोयलो कि आमु ढोंड्यामा इटली जाणेन ती पौलुस काजे एने दिसरा बंदी काजे राजान सेनादलोन युलीयुस नावोक एक सुभेदारोन होवाले कोर देदा.
जेतार आमु रोममा पुग्या ती पौलुस काजे एक सैनिक साते तेरो विचारपूस कोरणे वावू ओलोग रोयनेन परवानगी आप्यू.
पौलुस आपना भाळेन घोरमा पुरा दुई साल तोक रोयू एने तेरेनचा आवतेला तीनु आखान स्वागत कोरतेलू.
एने मी तीनाक देखाळीस कि मारा नावोन कोरीन तीनाक कोतरो दुख सहन कोरनो पोळसे.
ओसो लिखलो छे तारेन कोरता आमुक दाहळीन मोरनो पोळतेलो, आमु काटायने लीजाणे वावा गाडरान तोसलो गीनाय गोयलो छे.
बाकीन मे जो कायबी छे, परमेश्वरोन दयासी छे. हेरी दया जी मार पोर होई, चो वायबार नी होयो; बाकीन मे हिमी आखा गोथू बोळीन मेहनत बी कोऱ्यु, तीबी यो मारे भूनी गोथो नी होयो बाकीन परमेश्वरोन दयासी जो मार पोर होतो.
अपुल्लोस काय छे? एने पौलुस काय छे? निस्ता सेवक, जिंदरे लारे तुमु भुरसू कोऱ्या, जोसू होर एक काजे प्रभू आप्यू.
माणसे आमुक मसिहन चेला एने परमेश्वरोन भेदोन भंडारी सोमज्या.
आमु इना घोळी तोक भूकला तीसला एने उगाडला छे, एने घुदा खातला छे एने मारे-मारे फिरतला छे.
मारा सोमोजमा परमेश्वरोन आमु प्रेषित काजे आखान ओवतेन तिना माणसोन सारखो ठेरावला छे, जिंदरो मोरनेन आग्या होय गोयली छे; काहाकि आमु जोग एने सोरग दूत एने प्रेषितोन कोरता तोमासु ठेरला छे.
तुमु इनी वातो काजे देखू, डूवा ओगोव छे ओगर कुदा काजे आपने खुदो पोर यु भुरसू होये कि मे मसिहन छे, ती चू यो बी जान लेनो कि जोसू चू मसिहन छे तोसाच आमु बी छे.
मे ते सोमोजतलु कि मे काहणी वातोमा मोटला प्रेषितमा गोथू कोम नी होय.
जू आपनु काजे नोवला वायदान सेवक बोननेन लायक बी बोनाव्यू बुलनोन सेवोक नी बाकीन आत्मान, शब्द मारतलु छे एने आत्मा जीवाळतलु छे.
काहाकि आपनु जीवतलान हमेशा येसुन कोरता मोतोन होवाले कोराय जातला कि येसुन जीवन बी आपना मोरणे वावान डीलोमा प्रगट होये.
ओनजानलान देखायनेसी, तीबी प्रसिद्ध छे; मोरणे वावान सारखो छे, एने देखू जीवतला छे; मार खाणे वावान सारकू छे बाकीन जीव सी माराय नी जातला;
ओगोव कुदू मेसेक दुख घोन आपता, काहाकि मे येसुन डागो काजे आपना डीलमा लीन फिरतलु.
इना रितीसी मे पौलुस जो तुमु दिसरा जातीन कोरता प्रभू येसुन मसिह बांधायलु छे.
इनान कोरता मे जू प्रभूमा बांदायलु छे तुमु काजे विनता कोरो कि जिना बुलावला गोथो तुमुक प्रेषितोन छे तेरे सारखी चाल चालू.
जिनान कोरता मे साकव्यासी बांधलु राजदूत छे; एने यो बी कि मे इतरा वारामा जोसो मेसेक लाग्यो हिंमतसी बुलो.
न्या तोक कि केसरोन राजघोरोन आखी टुवू एने रोयला आखा माणसोमा यो प्रगट होय गोयो कि मे मसिहन कोरता बंदी छे.
अगर मेसे काजे तुमरो भुरसान बलिदान एने सेवा साते मारो लुय बी वोयाळनो पोळे ते बी मे खुशीमा छे एने तुमरे आखान साते खुशी कोरो.
हिमी मे तीना दुखोन लारे खुशी कोरो कि जो तुमरेन कोरीन उठाळतेलु एने मसिहन दुखोन कोमी तेरा डीलोन कोरता, मतलब मंडवीन कोरता आपना डीलोमा पुरो कोरतेलु.
इनान कोरता मे तेरी तिनी ताकतोन अनसारे जू मारेमा ताकत साते ओसोर पाळे, ती तनमोन लागाळीन मेहनत बी कोरतेलू छे.
एने आमु तीमथीस काजे जू मसिहन वारली खोबरमा आमरू भाश एने परमेश्वरोन सेवक छे इनान कोरता मूकल्यु कि चू तुमुक पाका कोरे एने तुमरु भुरसान बारामा तुमु काजे सोमजाडे.
अगर तू इनू भाशो काजे सोमजाडतू रोयसे, ती मसिह येसुन वारलु दास बोनसे; एने भुरसू एने हेरा वारला प्रचारोन वातो पोर, जो मानतू आव रोयु, तारू देख भाव होयतो रोयसे.
उनेसिफुरूस घोरोपोर प्रभू दया कोर काहाकि चू लोकेत कावा मारा जीवो काजे थंड कोरला एने मारा बे साकव्यासी लाजवाये नि.
इनान कोरता आत्मा प्रभून गोवायी सी एने माही सी जू तेरु बंदी छे लज्जीत नी होये बाकीन इना परमेश्वरोन ताकतोन ओनसारे वारली खोबरोन कोरता मारे पुठी दुख वेठ्या.
जिनान कोरता मे भुंडला कामो सारखु दुख झेल रोयू या तोक कि बंदी वानी छे बाकीन परमेश्वरोन वारली खोबर बंदीवान नी होय.
एने ओसला दुखोमा बी जू अन्ताकिया एने इकुनियुम एने लुस्त्रा मार पोर पोळला होता, एने जो दिसरा दुख बी झेललु होसे; पुन प्रभू मेसेक इनू आखान चा गोथू वाचाड लेदलु.
ते बी मार सारखा डायला पौलुस काजे जू हिमी मसिह येसुन कोरता बोंदी छे यो ओवी बी वारलो लाग्यो कि मोंगसी विनता कोरो.
काहाकि तुमु बंदी इंदरे साते मोंग देखाळ्या एने आपनी मालमत्ता काजे कोबजामा कोर लेनेन यो सोमजीन खुद कोबूल कोऱ्या कि तुमरे जुव ओवी बी ज्यादा खुशी कोर लेनेन यो सोमजीन खुद कोबूल कोऱ्या कि तुमरे जुव एने बी जादा वारली एने टीकनेवावी संपत्ती छे.