13 एरे पुठी होई घोर-घोर फिरीन उजगाय बोन गोयली छे, एने निस्तु उजगाय नि पुन बकबक करती रोयतली एने दिसरा कामोमा हात बी नी नाखतली एने रिकामा वाते बुलतली छे.
तीना घोरोमा रोयू, एने जो काहीन तिंदरे जुव गोथो जोळे चोत खावू-पिवू, काहाकि दाहाळक्या काजे तिंदरी दाहाळकी जोळनु जुवे; घोरे-घोर झुन फिरता.
एने जी-जी वाते तुमरा फायदान होती, तिंदरो कोयनेसी एने माणसोन सामने एने घोर-घोर सिकाळने सी कोबी नी झीजक्यू.
तुमरेत इचमा मे बी ओसला-ओसला माणसे उठसे, जू चेला काजे आपने पोछोव हापकी लेणेन एने वाकडी-तिकडी वाते कोयसे.
एने गुणावी होय जातली, काहाकि होई हेरा पेहेला भुरसा काजे छुळ देदली छे.
इंदरा मूय बंद कोरनो जुवे, ये माणसे भुंडली कोमायीन कोरता गलत वाते सिकाळीन घोर ने घोर बिगाड देतला छे.
एक मुयोम गोथो धन्यवाद एने शाप एने निकवतलो छे हे मारा भाश, ओसो नि होयनो जुवे.
तुमरे माईन कुदू बी खुनी, चुटू, भुंडलो काम कोरने वावु, नीती दिसरान काममा हात नाखने वोजेहसी दुख नि झेलतलु छे.
इनान कोरता जेतार मे जाईस तेत्यार तिनान कामोन जू चो कोयणे बाज रोयू, खोबर देवाळीस, कि चू आमरा बरामा भुंडला वाते बोकतला छे; एने रनपोर बी संतोष न रोयीन तुमु च भाशो काजे ग्रहण नि कोरतेला, एने तीनुक जू ग्रहण कोरणे हिंडे तीनुक मोना कोरतेलू एने मंडवीमा गोथू निकाव देतलू.