5 काहाकि तुमु आखा विजावान पुऱ्या एने दाहळान पुऱ्या होयसे; आमु नि रातन छे, नि आंदारान छे.
“मालिक तिना झुटा अधोरमीन वाह-वाह कोऱ्यु, चू हुशारीसी काम कोरतेलू छे काहाकि इनी संसारोन माणसे आपना टेमोन माणसो साते रिती-रीवाजोन विजावान माणसो गोथा बी घोणा हुशार छे.”
जेतार तोक विजावो तुमरे पुठी छे, विजावा पोर भुरसू कोरु काहाकि तुमु विजावान पुऱ्या बोने” जे वाते कोयीन येसु जात रोयू एने तिंदरेनचा गोथू डूकाय रोयू.
कि तू तिंदरा डूवा उगाळे इनान कोरता कि चे आंदारामा गोथा विजावामा भुतडान राजम गोथा परमेश्वरोन राजमा आवे, जीनासी चे पापोन माफी एने तीनु माणसो साते होक ली लेये जू मारे पोर भुरसू कोरनेन लारे चुखला होयला छे.
काहाकि तुमु ते पेहेले आंदारलामा होता बाकीन हिमी प्रभूमा विजावो छे आखरी विजावान पुऱ्या सारखा चालू.
बाकीन आपनु जे दाहळान छे, भुरसान एने मोंगोन झीलम पेहेरीन एने छुटकारान आसोन टूपी पेहेरीन सावधान रोयू.
ते बी मे तुमुक नोवीन आग्या लिखो, एने यो तीनामा एने तारेमा खोरली ठेरायली छे; काहाकि आंदारलो मिटायतू जातलु छे, एने खोरलान विजावो हिमी चोमोकने लागलो छे.