14 काहाकि ओगर आमु भुरसू कोरतेला छे कि येसु मोऱ्यू एने जीव उठ्यू, तोसोत परमेश्वर तीनुक भी जे येसुमा मोर गोयला छे, तेरेत साते लीन आवसे.
चू फेपाऱ्यान मोटात आवाजमा आपना सोरग दूतो काजे मुकलसे, एने चे सोरगोमा इने धोळे गोथा पोल धोळे तोक चारू दिशामा गोथा नेवाळला काजे एखठा कोरसे.
काहाकि मसिह इनान कोरीन मोऱ्यु एने जीव बी उठ्यू कि चू मोरलान एने जीवतला बी प्रभू छे.
अगर काहनासोन आत्मा जू येसु मसिह काजे मोरलामा गोथू जीवाळ्यु चू तुमरा नाश होयने वावा डीलो काजे बी आपना आत्मान लारे जू तुमरेमा बोस रोयू जीवाळसे.
काहाकि चू तुमरा मोनो काजे ओसू पाकु कोरे कि जेतार आमरू प्रभू येसु आपना आखा चुखला माणसो साते आवे, ती चे आमरा परमेश्वर एने बासो सामने चुखलामा निरदोष ठेराये.
हे भाशो आमु नि जानतला कि तुमु तिंदरा विषयोमा जे सुवतला छे, अनपड रोये; ओसो नि होय कि तुमु दिसरान तोसो शंका कोरे जीनु काजे आस नि होय.
तेत्यार आमु जे जीवतला एने वाचीन रोयसु तिंदरे साते वादवा पोर चुटाय जासु कि हवामा प्रभू काजे भेटसे; एने इना रितीसी आमु सोदा प्रभून साते रोयसु.
हे भाशो, हिमी आपनु आपना प्रभू येसु मसिहन आवनेन एने तिंदरे साते आमरा एखठा होयनेन बारामा तुमु काजे विनता कोरतेला छे.
मे मोर गोयलु होतु, एने देख हिमी कायमोन जीवतलु छे; एने मरणे एने अधोलोक माणसोन कुच्या मारेत जुव छे.
पोछु मे सोरगोमा गोथू यो बुल सोमव्यू, “लिख, जे मोरला प्रभूमा मोरतला छे चे हिमी गोथा सोयावा छे” आत्मा कोये, “होव, काहाकि चे आपना आखा मेहनतसी आराम कोरसे, तिंदरा कामे हिंदरे साते जात रोयतला छे.”