ती मे नोजोर नाख्यू, एने देखू, चू गाडरु सियोन बोयळा पोर उबरोय रोयू, एने तेरे पुठी एक लाख चौरेचाळीस हजार जोन से जेरे निंडावा पोर तेरो एने तेरा बासोन नाव लिखलो होतो.
तेत्यार मे तिना सिहासन एने चार जोनावरे एने तीनु पुढाऱ्यान इचमा, जोसो एक खुन कोरलु गाडरो उबरोयलु देख्यू. तेरा सात शिंगडा एने सात डूवा होता; जे परमेश्वरोन सात आत्मा छे जे आखी कोवी पोर मुकली रोया.
चे यो नोवलो गीत गावणे बाज गोया, “तू इना किताब काजे लेणे, एने तेरा छापा काजे उगाळनेन लायक छे; काहाकि तू जीव आपीन तारा लुयसी होर एक जाती एने भाषान एने माणसे एने जात्यामा गोथू परमेश्वरोन कोरता माणसो काजे मुले ली लेदलु छे,