4 जू कुदु पाप कोरतेलु छे चू नियम शास्त्रण खिलाप कोरतेलू छे; एने पाप ते नियम शास्त्रण खिलाप छे.
इनान कोरता जू कुदू इना नानलीसी नानली आग्यामा गोथू काहना एक काजे तूळे, एने तोसोच माणसो काजे सिकाळे, चू सोरगोन राजोमा आखा गोथू नानलु कोवायसे; बाकीन जो कुदु तिनी आग्यान पालन कोरे एने तीनु काजे सिकाळसे, चू सोरगोन राजोमा महान कोवायसे.
तेत्यार पौलुस तीना काजे कोयू, “हे चुणु लागाळलो भीतळा, परमेश्वर तुसेक देसे. तू शास्त्रनियमोन खिलापमा मारो न्याय कोरणे बोस रोयू एने काहा शास्त्रनियमोन खिलापमा मारू न्याय कोरणे आग्या आप रोयू?”
काहाकि शास्त्रनियम कामोसी काहनो प्राणी तेरे सामने धोरमी नी ठेराये, इनान कोरता कि शास्त्रनियमोन लारे पापोन उवखोन होयतलो.
शास्त्रनियम ते रीस उपजावेतली, एने जा शास्त्रनियम नी होय, चा तेरो नियम तुडनो बी नी होय.
एने कोदि ओसो नी होयनो जुवे कि मारू परमेश्वर मारो पोछोव तुमरेनचा पोछो आवने पोर दोबाव नाखे एने मेसेक ज्यादा जोनान कोरता पोछो एने दुख कोरनो पोळे, जे पेहेले पाप कोरला होता एने भुंडला कामे एने भुंडलु विचार एने लुचळायसी, जो चे कोऱ्या, मोन नि फिराव्या.
एने भुरसान प्रार्थनान लारे मांदला वाच जासे एने परमेश्वर तिनाक उठाडीन उभू कोरसे; एने ओगर चू पाप भी कोरलु होसे, ती तेरी माफी होय जासे.
आखा भातीन अधोरमोन पाप छे, बाकीन असोलो पाप बी छे, जेरो फोव मोत नि होय.