Do ḃris an táċṁusán mo ċroiḋe; agus atáim lán do ḋóbrón: agus do ḃí súil agam re duine éigin do ḋéanaḋ coṁṫuirsi leam, agus ní raiḃ áonduine; agus ar son luċd coṁḟurtaċda, ní ḃfúaras íad.
Oír iomċarṫaói, dá mbeire neaċ a ndaóirsi siḃ, dá sluige neaċ siḃ, dá mbeana neaċ ḃur gcuid díḃ, da nárduiġe neaċ é féin, dá mbuáile neaċ siḃ ar a naḋuiġ.