13 Ṫug sé ar ṡoiġdiḃ a ḃolgáin dul a steaċ ann mo ḋuḃánuiḃ.
Ní ḟéadann an tsoiġeaḋ a ċur dfíaċaiḃ air teiṫeaṁ: iompoiġṫear leis cloċa an ċroinn‐táḋḃuil a cconnlaċ.
Oír atáid soiġde a nuile‐ċuṁaċduiġ ionnam a stiġ, iḃiġ a niṁsin mo spiorad súas: cuirid crioṫnuiġṫe Dé íad féin a nórduġaḋ am aġuiḋ.
Atá a mbolgán soiġead aṁuil uáiġ oscuilte, is daóine curata íad uile.
Do ċam sé a ḃoġa mar do ḋéanaḋ náṁuid: do ṡeas sé lé na láiṁ ḋeis mar easccaruid, agus do ṁarḃ sé gaċ a raiḃ taitneaṁaċ leis an tsúil a ttiġ inġine Sion: do ḋóirt sé amaċ a ḋíḃḟearg aṁuil teine.
Crúaċfa mé uile orra; caiṫfiḋ me saiġde riú.