13 Bí an ḃean leaṁ garrḃuáiceaċ: atá sí simpliġe, agus gan fios éinneiṫe aice.
Is fearr coṁnuiġe do ḋéanaṁ annsa ḃfásaċ, ná maille re mnaói ċeannairgiḋ ḟearguiḋ.
Is féarr áitreaḃ a ccoirnéul a núaċtar an tiġe, ná a ḃfoċair ḃairsiġe mná a dtiġ ḟairsing.
Deagla go smúainteoċṫá casán na beaṫa, atáid a sliġṫe sóġluáiste, iondus naċ éidir leaċd a naiṫne.
(A tá sí árdġoṫaċ agus easúrramaċ; ní ḟanaid a cosa iona tiġ:
Cred laige do ċroiḋe, a deir an Tiġearna DIA, ó ní tú na neíṫeso uile, obair ṁná stríopuiġ ṫiġearnaṁuil.
Atá sé uáiḃreaċ gun fios áoinneiṫe aige, aċd é ar sáoḃ céille a dtimċeall ċeasdann agus imreasan focal, tré na dtig miosguis, connsbóid, anċaint, droċ ḃaraṁla,