25 Suil do ḃí suiġiuġaḋ na sléiḃte, roiṁe na cnocaiḃ do rugaḋ misi:
Tíaġaid na sléiḃte súas; tigid na gleanta a núas ċum a nionaid dórduiġ tusa ḋóiḃ.
Súil rugaḋ na sléiḃṫe, agus suil ar ċum tusa an talaṁ agus an sáoġal, go deiṁin ó ṡíorruiġeaċt go síorruiġeaċt, atá tú ad Ḋía.
Tan nar ndearna sé fós an talaṁ, nó na maċairiġe, nó na háite is áirde do lúaiṫreaḋ an doṁuin.
Agus, As tusa, a Ṫíġearna, tug fonndameint ḋaingean don talaṁ ó ṫús: agus a síad na flaiṫeaṁnuis oibreaċa do láṁ.