5 Ċor go ccoiṁéadfuid ṫú air an mnaói ċoiṁiġiḋ, air an ccoiṁṫiġeaċ spleaḋniġios lé na bríaṫraiḃ.
Dot ṡáoraċ air an mnaói ċoiṁṫiġ, eaḋon an coiṁṫiġeaċ noċ ṁeallus le na bríaṫruiḃ;
Is log doṁain béul na mban ccoiṁṫiġṫeaċ: an té ḟúaṫuiġios an TIĠEARNA tuitfiḋ sé ann.
Agus cred as a mbeiṫeása, a ṁic, ar seaċran le mnaói ċoiṁṫiġiḋ, agus fa tteannfá le brollaċ coiṁiġeaċ?
Oír silid puisíniġe mná coiṁiġ ṫiġe mar ċríaṫar meala, agus is míne a béul ná ola:
Dot ċoiṁéad ar an droċ ṁnaói, ó spleaḋaċas teangṫa na mná coiṁṫiġiḋ.
Lé móran do ċaint ḃlasda ṫug sí air áontuġaḋ, ré spleaḋaċas a puisíne do ċoiṁéigniġ sí é.
Abair ris a neagna, Is tá mo ḋeirḃṡiur; agus goir do ḃean ġaóil don tuigse:
Oír a ḃfuinneóig mo ṫiġe dféuċ mé amaċ tré mo ċásmaint,