Agus do ġeiḃim ní is seirḃe ná an bás an ḃean, ag ar paintéir agus líonta a croiḋe, a láṁ aṁuil géiḃionn: giḋ bé do ní toil Dé raċaiḋ sé as uáiṫe; aċt géaḃṫar an peacaċ lé.
Oír ní fiós don duine fós a am féin: do nós na níasg gaḃṫar a ndroiċlíon, agus aṁúil na heóin gaḃṫar san ṗaintéar; marsin ḃíd clann na ndaóine gaḃṫa a ndroċ am, a nuáir ṫuitios sé go hobann orra.