2 Ċor go mbía meas agad ar ḋiscréid, agus go gcuṁduiġe do ṗuísíniġ éolus.
Re mo ṗuisíniḃ do ċoṁáir mé breiṫeaṁnus do ḃéil uile.
Is bréaġḋa ṫú na clann na ndáoine: atáid grása ar ndórtaḋ ann do ḃéul: uime sin do ḃeannuiġ Día ṫú go bráṫ.
Aiṫreosuiḋ mo ḃéul ṫfíréuntaċt air feaḋ an laói do ṡlánuġaḋ; bíoḋ naċ féidir liom a náirioṁ.
Beaṫuiġiḋ béul a nfíréin mórán: aċt éugaid na hamadáin do ḋíṫ eagna.
Gnáṫuiġ teanga a neagnuiġe éolus go ceart: aċt dóirtiġ béul na namadán leiṁe amaċ.
Díoscaóilid puisíne a neagnuiḋe éolus: aċt ní marsin do ċroiḋe a nainḃfiosaiġ.
Múiniḋ croiḋe an ġlic a ḃéul, agus do ḃeir bárr ealaḋan dá ṗuisiniġ.
Atá ór ann, agus móran do ċloċuiḃ uáisle: aċt is íad bríaṫra a néolus an séud mórluáiġ.
A ṁic, ná dealċaidís sin ré do ṡúiliḃ: connuiṁ gliocas iomlán agus discréid:
Silid do ṗuisíne, a ḃáinċéile, aṁuil criaṫar meala: atá mil agus bainne faói do ṫeangaiḋ; agus bolaḋ héaduiġ mar ḃolaḋ Lebanon.