Agus ṫáinic fear sliġeaḋ ċum an duine ṡaiḋḃir, agus do ċoigil sé buáin re na ṫréud féin, no re na ealḃa féin, do ḋeasúġaḋ neiṫe don noiḋe noċ ṫáinic ċuige; aċd do ġáḃ sé úan an duine ḃoiċd, agus do ḋeasuiġ é don duine ṫáinic ċuige.
Is cosṁuil mo ġraḋ ré poc, no re cáirrḟiaḋ óg: féuċ, seasuiġ sé táoḃ ṡiar dar mballaine, féuċuiḋ sé amaċ air ḟuinneóig, ḋá ṫáisbeanaḋ féin ṫrid an laitis.