14 Ní mór naċ raiḃ mé ann gaċ uile olc a meaḋon an ċoṁċruinniġṫe agus a noireaċtuis.
Aċt misi, is beag nar sciorr mo ċosa; is beag nar ṡleaṁnuiġ mo ċoiscéime uáim.
An té ċoiṁéadas teagasg atá sé a sliġe na beaṫa: aċt an té ḋíultas smaċtuġaḋ atá sé air seaċrán.
An té ṡiuḃluiġios le daóiniḃ críonna biáiḋ sé críonna: aċt scriosfuiġṫear compánaċ na namadán.
Agus nar úṁluiġ mé do ġuṫ mo luċt teagaisg, nar ċiáon mé mo ċlúas don druing do ṫeagaisg mé!
Iḃ uisge as do ṫiubruid féin, agus uisge reaṫa as do ṫoibreaċaiḃ féin.