10 Ar eagla go líonfuiḋé coiṁṫiġiḋ lé do ṡaiḋḃrios; agus go mbía do ṡáoṫar a ttiġ an ċoiṁṫiġiḋ;
Giḋ bé ġráḋuiġios a neagna lúaṫġáiriġ sé a aṫair: aċt an té ċongṁas cuideaċta do ṁéirdreaċaiḃ anċaiṫiġ sé a ṁaóin.
Ná taḃair do neart do ṁnáiḃ, nó do ṡliġṫe don ní ṁillios na ríġṫe.
Agus go ccaóinfeá fá ḋeireaḋ, a nuáir ċaiṫtear ṫfeóil agus do ċorp,
Deagla go ttiuḃarṫá honóir do aroile, agus do ḃlíaḋna don neiṁṫruaiġ-ṁeilioċ:
Oír tre ṁnáoi stríopaṁuil beirṫear duine ċum greama aráin: agus do ḋéana an ḃean aḋaltrannaċ fíaḋaċ ar an mbeaṫa ṁórluáiġ.
Ni ḃiáḋ suim aige a ḃfúasglaḋ ar biṫ; ní mó ḃías sé riarṫa, dá mbeiṫ go ttiuḃarṫá iomad bronnta ḋó.
Do ṡluigeadar coiṁṫiġiḋ a neart, agus ní ḃfuil a ḟios aige: fós, atá grúag liaṫ air ann so agus ann súd, giḋeaḋ ní ḃfuil a ḟios aige.
Aċd an tan ṫáinic an macsa agad, do ṡlug do ṁaóin a ḃfoċair ṁeirdreaċ, do ṁarḃ tú an láoġ bíaḋta ḋo.