5 Faġ críonnaċt, faġ tuigsi; ná dearmuid í: agus ná cláon ó ḃríaṫraiḃ mo ḃéilse.
Agus do rinne sé an ní fa ceart a raḋarc an TIĠEARNA, agus do ṡiuḃall sé a sliġṫiḃ Ḋáiḃi a aṫar, agus níor ċláon dan láiṁ ḋeis, nó ċlé.
Do ċonnuiṁ mo ċos a ċoiscéime, do ċonnuiṁ mé a ṡliġe, agus níor ċláon mé.
Is líonṁar luċt mo ḃuáiḋearṫa agus measccáirde; níor ċláon mé ó ṫfiaġnuisiḃsi.
Do ṫarcuisniġeadar na huáiḃriġ mé go hainṁeasarḋa: ód ḋliġeaḋ níor ċláon mé.
Níor iompoiġ ar gcroiḋe air a ais, agus níor ċláon ar ccoiscéime ód ṡliġe;
Ga ṁéad is féarr eagna dfaġáil ná ór? agus tuigsi dfaġáil is córa í do ṫoġa ná airgiod?
Cred as a ḃfuil lúaċ a láiṁ amadáin dfaġáil gliocuis, ó ṫárla gan ċroiḋe ḋo é?
An té scaras é féin tré ḟonn, íarruiḋ agus beanaiḋ sé ré gaċ uile eagna.
Is ionṁuin leis an té do ġeiḃ eagna a anam féin: an té ċoiṁéadas tuigsi do ġeaḃa sé maiṫ.
Ceannuiġ a nfírinne, agus na reac í; eagna fós, agus múnaḋ, agus tuigsi.
A ṁic, ná dearmaid mo ḋliġeaḋ; aċt coiṁéadaḋ do ċroiḋe maiṫeanta:
Asi a neagna an ní is oirḋeirce; uimesin faġ eagna: agus maille red uile ḟaġáil faġ tuigse.
O a ḋaoine simplíḋe, tuigiḋ eagna: agus, siḃsi a amadána, bíoḋ ḃur ccroiḋe tuigsionaċ.
Agus má atá aóinneaċ aguiḃ a neasḃuiḃ éagua, íarruiḋ í air Ḋía, noċ do ḃeir go fairsing úaḋ do na huiliḃ, agus naċ déun maóiḋeaṁ; agus do ḃéurṫar ḋo í.