21 Ná léig íadso as do ṡúiliḃ; coiṁéad íad a lár do ċroiḋe.
Is áoiḃin leam do ṫoil do ḋéanaṁ, O mo Ḋé: agus atá do ḋliġeaḋ a meaḋón minneaḋ.
A ṁic, má ġaḃann tú mo ḃríaṫrasa, agus maiṫeanta dfolaċagad féin;
Oír is ní solásaċ é, má ṫaisgionn tú a stiġ ionnad íad; béid fós iomċuḃaiḋ ann do ḃéul.
A ṁic, ná dearmaid mo ḋliġeaḋ; aċt coiṁéadaḋ do ċroiḋe maiṫeanta:
A ṁic, ná dealċaidís sin ré do ṡúiliḃ: connuiṁ gliocas iomlán agus discréid:
Ná tréigeaḋ trócaire agus fírinne ṫú: ceangail fad ḃráġaid íad; scríoḃ íad ar ċlár do ċroiḋe:
Ceangail íad a gcoṁnuiḋe air do ċroiḋe, daingniḋ íad timċioll do ṁuinéil.
Ceangail íad air do ṁéuruiḃ, scríoḃ íad ar ċlár do ċroiḋe.
Aṁáin taḃair aire ḋuit féin, agus coiṁéud ṫanam go dúṫraċdaċ, deagla go ndearmadfá na neiṫe do ċonnairc do ṡúile, agus deagla go scairfaidís ré do ċroiḋe uile laéṫeaḋ do ḃeaṫá: aċd múin dod ṁacuiḃ íad, agus do ṁacuiḃ do ṁac;