Tugaiḋse aire gaċ áon aguiḃ dá ċoṁarsoin, agus ná táoḃuiḋ re háoindearḃraiṫir ar biṫ: óir meallfuiḋ gaċ uile ḋearḃraṫair, agus siúḃoluiḋ gaċ áonċoṁarsa lé scannlaċaiḃ.
Aṁairg don druing ṫionnscnas éigceart, agus oibriġios olc air a leabuiḋ! an tan is solus an ṁaidin, cuirid a ngnáṫ é, do ḃríġ go ḃfuil sé a ccuṁaċt a láṁ.
¶ Ċor go ndéanuid olc leis an dá láiṁ go diṫċiollaċ, íarruiḋ an prionnsa agus an breiṫioṁ tioḋlacaḋ; agus foillsiġiḋ an duine mór a ṫoil urċóideaċ: marsin fillid súas é.
Agus mar déiriġ an lá, do ċrinniġeadar sinnsir an ṗobuil, agus na hárdsagairt, agus na sgríobuiḋe a ḃfoċair a ċéile, agus tugadar eision ċum a gcoṁairle féin,
Ná ḋiáiġ sin beirid siad Iósa léo ó Ċaiṗás go tiġ na cúirte: agus do ḃí ṁaidin ann; agus ní ḋeaċadar géin do ċúirt a sdeaċ, ionnus naċ dtruáillfiḋe íad; aċd go níosfaidís úan na cásg.
Agá ḃfuilid súile lán daḋaltrannas, agus naċ ḃfeudann sgur do ṗeacaḋ; ag meallaḋ na nanmann neiṁṡeasṁaċ: agá ḃfuilid cróiḋṫe do ḃeir íad féin do ġnáṫ do ṡaint; clann na mallaċd: