Agus tuilleaṁ fós, do ḃríġ go raiḃ an seanmóntuiġ glic, do ṁúin sé éolus do ġnáṫ don ṗobal; ṫug sé fós aire ṁaiṫ, agus do spíon sé amaċ, agus do ċuir móran seanḟocal a nórduġaḋ.
A duḃairt sé. Aḟir lán do ṁeaḃail agus dolc, a ṁic an díaḃail, agus a naṁuid na huile ḟiréntaċda, an é naċ sguirfe tú do ṡliġṫiḃ diorġa an Tiġearna do ċur bunoscionn?
Féuċaiḋ, do ṁúin mé ḋáoiḃ reaċda agus breiṫeaṁnuis, do réir mar do aíṫin an TIĠEARNA mo Ḋía ḋíom, ionnus go ndéuntáoisi sin annsa tír a ḃfuiltí ag dul dá sealḃuġaḋ.