29 Do rinneadar mórán inġean neiṫe tréiṫeaċa, aċt do ṡáruiġ tusa íad uile.
An ḃean ṡuḃailceaċ is coróin dá fear í: aċt an ḃeán náiriġios é is loḃaḋ iona ċnáṁaiḃ í.
Eírġid a clann súas, agus goirid beannuiġṫe ḋi; a fear fós, agus moluiḋ sé í, ġa raḋ,
Is meallta an daṫaṁlaċd, agus is díoṁaoin an scéiṁ: aċt an ḃean eagluiġios an TIĠEARNA, is isi ṁolfuiġṫear.
Ċum a déunta ḋó féin na heagluis ġlórṁuir, gan ċáiḋe, gan ċasaḋ, ná ní as cosṁuil ríu sin; aċd ionnus go mbíaḋ sí náoṁṫa neiṁċionntaċ.
Agus a nois, a inġean, na bíoḋ eagla ort; do ḋéaná misi ḋuit gaċ éanní íarrus tú: óir atá a ḟios ag caṫair mo ḋáoineáḋsi uile gur bean ṡuḃailceaċ ṫú.